Czego objawem jest ból głowy w skroniach?

Wśród przyczyn występowania dyskomfortu w okolicach skroni najczęściej wymienia się napięciowy ból głowy. To samoistna, pierwotna dolegliwość, na której występowanie mają wpływ przede wszystkim czynniki psychogenne. Rozumie się przez to przede wszystkim negatywne oddziaływanie stresu w życiu pacjenta. Ponadto ból może być skutkiem braku snu czy częstego sięgania po używki (kawa, wyroby tytoniowe, alkohol) i odwodnienia organizmu. Napięciowy ból głowy objawia się po obu stronach głowy (ból głowy w jednej skroni to rzadkość) i może występować od kilkunastu minut do nawet kilku dni. Towarzyszą mu: światłowstręt, chroniczne zmęczenie czy trudności z zasypianiem. W tym wypadku ważne jest wdrożenie odpowiednich zmian w stylu życia, np. rezygnacja z używek, redukcja stresu, zadbanie o odpowiednio długi sen. Poza tym ból głowy w skroniach może być efektem problemów laryngologicznych (zapalenie ucha), stomatologicznych (bóle zębów, ropienie), a także zapalenia zatok.

Gdy ból w skroniach utrzymuje się dłużej niż zwykle i nie ustaje mimo zażywania środków przeciwbólowych, należy udać się do z lekarza pierwszego kontaktu. Skieruje on pacjenta do odpowiedniego specjalisty, którym może być laryngolog, dentysta lub neurolog. Ponadto wizyta lekarska będzie konieczna, gdy:

• bólowi towarzyszą takie objawy, jak zaburzenia widzenia, nierówne źrenice, bóle oczu, zaburzenia świadomości, upośledzenie czucia, sztywność karku, drgawki lub zaburzenia równowagi,
• odczuwamy nagły, ostry i silny ból głowy w skroniach (czasami opisywany jako “najgorszy w życiu”), który może świadczyć o tętniaku (nieprawidłowo poszerzonym naczyniu krwionośnym) lub guzie mózgu.

W zależności od szczegółów wywiadu medycznego lekarz może skierować pacjenta na tomografię komputerową (TK) z kontrastem lub rezonans magnetyczny (MR lub MRI). Umożliwi to szczegółową diagnostykę naczyń krwionośnych, ewentualnych zmian ogniskowych, zaburzeń widzenia lub zawrotów głowy, które mogą towarzyszyć bólom głowy w skroniach. Opisany wynik badania (zarówno TK, jak i MR) trafia do lekarza, który je zlecił, co pozwoli mu podjąć decyzję co do dalszego leczenia.

Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny różnią się od siebie – TK głowy wykonuje się poprzez naświetlanie promieniowaniem rentgenowskim, natomiast w przypadku rezonansu magnetycznego, w badaniu wykorzystuje się naturalne właściwości magnetyczne ludzkiego organizmu. Obie metody łączy bezpieczeństwo (są bezbolesne i nieinwazyjne), choć badania rezonansem magnetycznym nie można przeprowadzić u osób, które mają np. rozrusznik serca lub inne metalowe elementy w ciele.