Rozmiar czcionki

Haluksy – co to? Przyczyny, objawy, leczenie

Haluksy - co to, objawy, przyczyny, leczenie

To schorzenie dotyka coraz większej liczby Polaków. Haluksy, bo o nich mowa, wpływają nie tylko na estetykę stóp, ale są przede wszystkim niezwykle bolesne i w zaawansowanej fazie mogą utrudniać codzienne funkcjonowanie. Jakie są objawy i jak je leczyć? Oto fakty 7 faktów o haluksach, które warto znać!

  • Haluksy – co to? Czym są “paluchy koślawe”?

    Haluksy to inaczej paluchy koślawe. Pod tą nazwą kryje się zniekształcenie w obrębie stopy, które charakteryzuje się koślawym ustawieniem palucha i odchyleniem I kości śródstopia „na szpotawo”, w kierunku przyśrodkowym. Powoduje ono wytworzenie się w tej okolicy typowego „guzka” – tzw. buniona. I kość śródstopia nie tylko nieprawidłowo się odchyla – w wyniku tego zmniejsza się również przez nią możliwość przenoszenia obciążeń. Schorzeniu bardzo często towarzyszą również:

    • płaskostopie poprzeczne,
    • palce młotkowate,
    • metatarsalgia (bóle pozostałych kości śródstopia).
  • Haluksy – przyczyny powstawania

    Powstawanie haluksów może mieć podłoże genetyczne.

    Zniekształcenie takie jak haluks ma charakter nabyty lub wrodzony (wynikać może m.in. z nieodpowiedniej stabilizacji torebkowo-więzadłowej). Wielu ortopedów podkreśla, że skłonność do powstawania paluchów koślawych zdeterminowana jest przez czynniki genetyczne – tak dzieje się nawet w 70% przypadków. U takich osób obserwuje się np. nieprawidłowe ustawienie ścięgien czy więzadeł podtrzymujących w stopie.

  • Haluksy – czynniki sprzyjające

    Haluksy a obuwie na wysokim obcasie

    Paluch koślawy jest wynikiem zmian pojawiających się w biomechanice stopy – jego powstawaniu sprzyja więc noszenie butów na wysokim obcasie (przez co na schorzenie narażone są zdecydowanie częściej kobiety, które dodatkowo mają delikatniejsze stopy od panów oraz charakteryzują się mniejszą wytrzymałością więzadeł i torebek stawowych). Szczególnie „niebezpieczne” jest obuwie z tzw. wąskimi noskami (zwężające przodostopie) oraz ogólnie za wąskie buty.

    Do czynników sprzyjających powstawaniu haluksów zalicza się, obok uwarunkowań genetycznych i noszenia nieprawidłowego obuwia, również:

    • występowanie stanów zapalnych, np. reumatoidalnego zapalenia stawów,
    • nadwagę oraz otyłość,
    • przykurcze mięśniowe,
    • przebyte urazy śródstopia.
  • Haluksy – objawy paluchów koślawych

    Choć zmiany chorobowe paluchów koślawych są typowe, to w początkowej fazie choroby deformacji nie widać ich gołym okiem i nie dają dolegliwości bólowych (zmiany rozwijają się przez wiele lat). Wraz z pogłębieniem schorzenia przestają mieć charakter izolowany i, oprócz haluksów, pojawiają się deformacje towarzyszące np. palce młotkowate czy płaskostopie poprzeczne.

    Wraz z rozwinięciem schorzenia deformacja stopy staje się widoczna oraz pojawia się stan zapalny, który objawia się promieniującym bólem – wszystko dlatego, że wraz ze wzrostem zniekształcenia dochodzi do ucisku w obuwiu i utrudnieniach w prawidłowym poruszaniu się. Wśród objawów paluchów koślawych wymienia się, obok buniona, zaczerwienienie w jego okolicy. Dodatkowo specjaliści wskazują również na takie symptomy haluksów jak:

    • nieprawidłowe ustawienie stopy,
    • zaburzony balans mięśniowy np. osłabienie mięśni strzałkowych i piszczelowych,
    • ból w miejscu buniona,
    • stan zapalny tkanek w obrębie buniona,
    • piekące bóle promieniujące do palucha,
    • zachodzące na siebie palce I, II i III.
  • Leczenie haluksów – fizjoterapia

    Rozpoznanie wystąpienia paluchów koślawych opiera się przede wszystkim na dokładnym wywiadzie z pacjentem oraz badaniu fizykalnym. W jego trakcie ocenia się: ustawienie palucha i pozostałych palców oraz łuków stopy, ruchomość stopy, siłę i napięcie mięśniowe. Wykonuje się również testy funkcjonalne np. przejście na palcach. Jednak dokładnie zmiany widoczne są po wykonaniu badania RTG (w projekcji od góry i bocznej).

    U większości pacjentów stosuje się leczenie zachowawcze, opierające się na postępowaniu fizjoterapeutycznym. Jego celem jest działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz korekcja ustawienia stopy. Chorym zaleca się:

    • laseroterapię,
    • jonoforezę,
    • ultradźwięki,
    • pole magnetyczne,
    • kąpiele wirowe,
    • zestaw ćwiczeń czynno-biernych stopy.

    Co więcej, w leczeniu haluksów wykorzystuje się również kinesiotaping (pomocny zwłaszcza w leczeniu stanów zapalnych) oraz specjalne aparaty, szyny korekcyjne czy silikonowe osłonki.

    Niektóre przypadki haluksów wymają leczenia operacyjnego

    W bardziej zaawansowanym stadium leczenie zachowawcze może nie przynieść rezultatów, dlatego stosuje się bardziej inwazyjne metody – chirurgiczną korekcję koślawości. W niektórych przypadkach alternatywą dla operacji może być leczenie za pomocą rezonansu magnetycznego – ta terapia pomaga w pobudzeniu tkanek do aktywnej regeneracji.

Potrzebujesz diagnostyki obrazowej? Nie zwlekaj, skontaktuj się z nami już dziś. Najważniejsze jest zdrowie.